ประวัติสถานศึกษา

ความหมาย ตราประจำวิทยาลัยศึกษาพิจิตร
– เสมาธรรมจักร หมายถึง ความดีงาม
– บัลลังก์สิงห์ หมายถึง ความมั่นคง
– ศิระประภา (รัศมีเปลวพระพุทธรูป) ใต้เสมาธรรมจักร หมายถึง แสงสว่างแห่งปัญญา
– ตัวเลข ๑ (ในรัศมีเปลว) หมายถึง ความล้ำเลิศแห่งปัญญา
– ดอกบัวที่บานพ้นน้ำ (ด้านข้างทั้งสอง) หมายถึงการเกิดปัญญา
– กนกเปลว (ซึ่งมีต้นกำเนิดมาจากเปลวไฟ) หมายถึง ความสว่างไสว โชติช่วงตลอดเวลา
– อักษร ทุ.ส.นิ.ม. (ด้านล่างย่อมาจาก องค์ประกอบของอริยสัจ 4 ทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรค) หมายถึงความจริงอันประเสริฐ 4 ประการ
– เส้นโค้งโดยรอบ มีอักษร “วิทยาลัยอาชีวศึกษาพิจิตร” ทั้งภาษาไทยและภาษาอังกฤษ
ความหมายรวมของตราสัญลักษณ์ของวิทยาลัยอาชีวศึกษาพิจิต คือความล้ำเลิศทางปัญญาตั้งอยู่บนรากฐานที่มั่นคงและดีงาม โอบล้อมด้วยความจริงอันประเสริฐ 4 ประการ คือ ทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรคและความสว่างไสวโชติช่วงของปัญญา ที่ได้รับการพัฒนาอย่างไม่หยุดยั้ง
ประวิติและความเป็นมา
ต่อมาเมื่อวันที่ 7 มิถุนายน 2534 กระทรวงศึกษาธิการ ยกฐานะ โรงเรียนสารพัดช่าง เป็น วิทยาลัยสารพัดช่าง “โรงเรียนสารพัดช่างพิจิตร” จึงเป็น “วิทยาลัยสารพัดช่างพิจิตร” ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา โดยจัดการเรียนการสอนในหลักสูตรระยะสั้น 30 – 225 ชั่วโมงและ หลักสูตรระยะสั้นในรายวิชาที่หลากหลาย
จนถึงการปรับเปลี่ยนบทบาทครั้งสำคัญใน ปีการศึกษา 2537 ได้เปิดสอนหลักสูตรประกาศนียบัตรวิชาชีพ (ปวช.) และเปิดสอนหลักสูตรประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูง (ปวส.) ในปีการศึกษา 2542

ขนาดและที่ตั้ง
วิทยาลัยอาชีวศึกษาพิจิตร ตั้งอยู่ เลขที่ 316 ถนนบุษบา ตำบลในเมือง อำเภอเมือง จังหวัดพิจิตร เป็นที่ดินของราชพัสดุ มีเนื้อที่ทั้งหมด 6 ไร่ อยู่ห่างจากศูนย์ราชการจังหวัดพิจิตร ระยะทาง 3 กิโลเมตร
มีอาณาเขตติดต่อกับสถานที่ต่าง ๆ ดังนี้
ทิศเหนือ ติดต่อกับ แม่น้ำน่าน
ทิศตะวันออก ติดต่อกับ โรงเรียนอนุบาลท่าหลวงสงเคราะห์
ทิศใต้ ติดต่อกับ ถนนบุษบา ตำบลในเมือง
ทิศตะวันตก ติดต่อกับ วัดท่าหลวง พระอารามหลวง พื้นที่ 6 ไร่ ประกอบด้วยอาคารเรียน 4 ชั้น จำนวน 3 อาคาร โรงฝึกงาน จำนวน 2 หลัง (แผนกวิชาช่างยนต์ แผนกวิชาช่างเขื่อมโลหะ และแผนกวิชาช่างก่อสร้าง) แฟลตพักครู 4 ชั้น 14 หน่วย จำนวน 1 หลัง บ้านพักครู จำนวน 2 แถว บ้านพักผู้อำนวยการ จำนวน 1 หลัง โรงจอดรถ จำนวน 2 โรง และอาคารศูนย์วิทยบริการ จำนวน 1 หลัง
